1 Haziran 2012 Cuma

DOĞU EKSPRESİ İLE KEMAH'A YOLCULUK


Daha önce Kardere.Com'da yayınlanan; Doğu Ekspresi ile Kemah'a Yolculuk - Haydarpaşa'dan Kemah'a Anadolu Manzaraları video filminin yayınlanan bölümleri ile birlikte 9, 10 ve 11. bölümleri seyirlerinize sunarız.




Ben bir gün bu dağ köyünde,
Görülecek en güzel şeyleri gördüm.
Vâdiden geçen demiryolu,
Pırıl pırıl parlıyordu,
Irmak kıyısında bir istasyon,
Marşandizi ağırlıyordu.(...)

Ceyhun Atuf Kansu



Trenin kalkmasına daha on dakika var,
Vagonlardan uzatmış başlarını yolcular
Bakıyorlar arkada kalacak olanlara,
“Tez geliriz” diyorlar gözleri dolanlara..

Haydarpaşa Garı’nda nöbet bekliyor gurbet,
Gurbet ölüm gibidir: Herkese gelir nöbet!

Nazım Hikmet





* * * * *





* * * * *

 




TREN

Nereye bu gece vakti?
Güzel tren, garip tren?
Düdüğün pek acı geldi,
Hatıra neler getiren.
Çokmudur mendil sallamam;
Her yolcu az çok aşinam,
Haydi, yolun açık olsun;
Geçtiğin köprüler sağlam,
Tüneller aydınlık olsun

Cahit Sıtkı Tarancı



Doğu Ekspresiyle yolculuk, yalnızca bir tren yolculuğu değildir...

Abdullah Bozdemir






* * * * *




* * * * *




“Haydarpaşa’dan 15:45’de kalkan katar
ufacık fakat cesur bir oyuncak gibi geçiyor bozkırı.”

Nazım Hikmet




Ne zaman gurbet ve sıla üzerine eski bir Türk filmi izlesek,
mutlaka bir karesinde Haydarpaşa Garı gözükür.

Bu tarihi mekandan kalkan trenlerden özellikle Doğu Ekspresi,
uzun-ince parlayan raylar üzerinde gece-gündüz dumanını savurarak
Anadolu'nun kalbine doğru salınıp gider...

Adına türküler yakılır
Gurbetin, sılanın hesabı ondan sorulur.

Gün gelir "Kara tren gecikir belki hiç gelmez" olur
Gün gelir "Tren gelir hoş gelir"

Bir yanıyla hüznümüz,
bir yanıyla sevincimiz olur.

Ama illa ki Anadolumuz olur !

Abdullah Bozdemir







Gurbeti ve sıla özlemini yaşayan özellikle kırk yaş üstü insanlarımız için
Tren yolculuklarının anlamı çok başkadır.

Uzun ince bir yolda gecenin gündüze karıştığı yolculukların sonunda
hüznün, sevincin, ayrılığın, kavuşmanın hatıraları çok gerilerde kalsa da;
Haydarpaşayı,
Kemah İstasyonunu her gördüğümüzde
bir gurbetlik
bir sıla hasreti alır götürür bizi.

Ve bizler, daha bir başka severiz sarı bozkırda,
dağlar arasında kıvrılıp giden o trenin penceresinden
memleketimizi, anadolumuzu...

Abdullah Bozdemir

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder